Alzheimer hastalığı; bilişsel fonksiyonlarda özellikle hafızda ilerleyici  kayıba  neden olan ve mikroskobik olarak beyinde anormal protein depolanmasıyla karakterize bir beyin hastalığıdır.  Alzheimer hastalığı en sık görülen demanstır. Demans halk arasında bunama olarak bilinir.

İlerleyen yaşla birlikte Alzheimer hastalığının görülme sıklığı artmakla birlikte Alzheimer hastalığı normal yaşlanmanın bir sonucu değildir. Normal yaşlanmada beyinde bir takım değişiklikler olur ama, zihinsel yetilerde belirgin bir kayıp söz konusu değildir. Alzheimer hastalarında belirgin şekilde yeni bilgileri öğrenmekte güçlük vardır.

Erken dönemde, hafif ve genellikle ihmal edilen belirtiler vardır. Unutkanlık, yorgunluk, kelimeleri hatırlayamama, yeni şeyleri öğrenememe, sosyal davranış ve karar verme bozukluğu olur.

Orta dönemde, günlük yasam aktivitelerinin sürmesini engelleyen belirgin düzeyde belirti ve problemler ortaya çıkar. Kaybolmalar, motor yetilerde bozulma, huzursuzluk, agresyon, sosyal ilişkilerde bozulma ve paranoya vardır.

İleri dönemde hasta bakım verenlere tam bağımlı hale gelir, fiziksel bozukluklar da eklenir. Mesane ve bağırsak kontrolünde bozulma, konuşma ya da basit emirlere uymada bozukluk, hayal görme, emosyonel bozukluk, farkındalık halinin kaybı ve sürekli dolanıp durmalar vardır.

Alzheimer Hastalığı’nın kesin nedeni henüz bilinmemektedir. Ancak riski artıran bazı durumlar vardır; 60 yaş üzerinde risk artar.80-90 yaşından sonra risk sabit kalır Kadınlarda daha sık görülür, hastalık süresi daha uzundur Eğitim düzeyi arttıkça hastalığın ortaya çıkışı gecikir Bazı genetik özellikler, Alzheimer Hastalığı’nın ortaya çıkışını kolaylaştırır Sigara ve alkol kullanımı da risk doğurabilir. Alzheimer Hastalığı’nın kesin tedavisi henüz mümkün değildir. Ancak süreci yavaşlatmak ve bazı semptomların şiddetini azaltmak mümkündür. Bu nedenle erken ve doğru tanı çok önemlidir.

Alzheimer hastalığı sadece hastayı değil yakın çevresini de etkilemektedir. Hastanın tedavisinin yanında bakım veren kişilerin desteklenmesi bilgilendirilmesi çok önemlidir. Hastayla birlikte yaşarken ve ona bakarken nasıl davranılması ,güvenliğin sağlanması ,hastalık belirtileriyle başetme yöntemlerinin bilinmesi gerektiğinde bakım veren kişinin ve çevresinin psikiyatrik desteğinin sağlanması gereklidir.