Yapılan çok sayıda çalışmada yaklaşık olarak her üç kişiden birinin cinsel yaşamının bir döneminde en az bir cinsel işlev bozukluğu yaşadığını ortaya koymaktadır .Çeşitli toplum ve kültürlerde benzer sonuçlar çıkmaktadır.Ancak kültürel ve toplumsal etkenlerle ortaya çıkan farklılıklar vardır.Bizim gibi muhafazakar toplumlarda cinselliğin yasaklanması ,temel cinsel eğitimin olmaması ,cinselliğin bir tabu olarak algılanması ve bekaretin önemsenmesi kadınlarda vajinismus ve cinsel istek bozukluklarının erkeklerde ise cinsel istek ve boşalma bozukluklarının daha yüksek oranlarda rastlanmasına neden olmaktadır.Bilinçlenmede medyanın rolü önemlidir.Cinsel sorunların ortaya çıkmasında eğitimsizlik ve bilgisizliğin rolü önemlidir.Okullarda cinsel eğitimin olmaması,cinsel bilgi kaynaklarının yeterince kullanılamaması ,cinsel deneyim eksikliği,toplumun cinselliğe bakışındaki yasaklayıcı ve katı tutumları cinsel sorunların gelişiminde rol oynayabilir.

Cinsel sorunların gelişiminde psikiyatrik rahatsızlıklar ve bedensel hastalıklar,ilaç kullanımı ayırıcı tanı açısından incelenmeli unutulmamalıdır.

Psikolojik nedenler;cinsel taciz ve tecavüze maruz kalma,cinsel yönelim ve kimlik sorunları,gebelik korkusu ,olumsuz yaşam olayları,eşin tecrübesizliği ,cinsel işlev bozukluğunun olması ,cinsel fobiler kaçınmalar,kendi istek ve taleplerini ifade edememe,cinsel eşe karşı ilgi kaybı,eşle ilgili sorunlardır.

Kadınların çoğu kendi cinselliğin farkında değildir.Kız çocuklarının cinselliğin ayıp ve günah olarak yansıtıldığı ortamlarda , suçluluk duygularıyla yetiştirildiğini görüyoruz.Vajinismus ve cinsel isteksizlik gelişmesinde bu tutumların önemi çok büyüktür.Çift ilişkisinde sağlıklı bir cinsel yaşamın varlığı evlilik doyumunu da artırmaktadır.Cinsel sorunların tedavisinde cinsel terapilerin rolü önemlidir.Utanma,çekinme gibi sebeblerle terapiye başvurunun gecikmesi terapiyle çözülecek sorunun uzun yıllar devam etmesine ve çift ilişkisinde olumsuz etkiler yaratmasına neden olmaktadır.